Denk vooral niet aan…

Elke dag als ik mijn dochter naar school breng of ophaal, kom ik langs een kerk die ‘Immanuel’ heet. En elke keer betrap ik mezelf er later op de dag op, dat ik het liedje ‘O kom, o kom, Immanuel’ in mijn hoofd heb. Op een of andere manier triggert dat ene woord mijn herinnering aan dat lied, ben ik er op een of andere manier mee verbonden.

Ook de zin ‘I’m blue’ triggert iets dergelijks bij me – ik zing dan in mijn hoofd meteen ‘dabadeedabadai’ er achteraan.

Zo werkt ons brein. Dingen doen ons aan andere dingen denken. 

Als ik zou lezen ‘niet Immanuel’ of ‘niet I’m blue’, dan maakt dat geen zier uit: ik ga naar de liedjes. Het woordje ‘niet’ is op geen enkele manier een rem voor de automatische reactie en het blijven hangen bij zo’n oorwurm.

Op het moment dat jij op je eten gaat letten, gebeurt precies hetzelfde. Zodra je zegt: ‘Ik ga niet snoepen’, ligt je aandacht bij het snoepen. Zeker als dat een gewoonte van je is, wordt het heul lastig om dan dat goede voornemen uit te voeren. Hetzelfde geldt voor chocola, voor koekjes, voor alcohol… Waar je aan denkt, ben je mee bezig en daar heb je dan zin in. Als je voor het lezen van deze post nog helemaal niet dacht aan eten, kan het best zijn dat je nu denkt: ‘Nou… Een koekje, daar heb ik best zin in.’

Als je nu gaat zeggen: ‘Nee, ik ga geen koekje eten’, dan ligt je aandacht nog steeds bij dat koekje. Om te weten wat je NIET wilt, moeten je hersenen eerst weten wát je niet wilt, en dan ben je dus al de pineut.

Je mag dus een manier gaan vinden om de aandacht te geven aan wat je wél wilt.

‘Ik ben vol/voldaan’ werkt veel beter dan ‘ik heb geen trek.’

‘Ik kies iets wat gezond en lekker is’ is makkelijker dan ‘ik kies geen chocolade’

‘Ik ga genieten van mijn wandeling’ werkt beter voor je brein dan ‘Ik ga proberen een blokje om te doen vandaag’. 

Wat je tegen jezelf zegt, doet ertoe.

Je weet best wat goed voor jou is en wat minder goed is. Maar door aandacht te schenken aan dat minder goede, ironisch genoeg juist door te proberen er geen aandacht aan te schenken, wordt het superlastig om dit te doen en vol te houden.

Opdracht: maak een lijstje van wat je wél wilt. Duik eens diep en kies een manier van denken en praten tegen jezelf die je ruimte geeft, die je houvast geeft. Voel je vrij om je lijstje te delen in de comments – daar help je anderen ook weer mee.

Om meteen maar te beginnen met een manier van denken/spreken die jou ondersteunt: you got this.

Je bent geen Disney-prinses

Een poosje geleden zaten we aan tafel, mijn man, mijn dochter en ik. Op één of andere manier kwamen eetgewoonten ter sprake en er was net een onderzoek gepubliceerd dat stelde dat je het zou moeten kunnen doen met drie maaltijden op een dag. Voor mijn man is dat waar. Voor mijzelf is dat zelden waar en mijn dochter… tja, die is zes en hoewel het nog alle kanten op kan, denk ik dat het ook voor haar niet waar is dat ze het redt met drie maaltijden op een dag.

Toch stond het met koeienletters in het nieuws – ik had het zelf voorbij zien komen en manlief dus ook. Ik zag het ook voorbij komen in adviezen van diëtisten en in Facebookgroepen. Terug naar drie keer eten! Dat is het geheim!

Maar wat is nu het beste? Meerdere keren op een dag eten, tot zes keer? Of drie keer? Of binnen een raamwerk van maximaal acht uren?

Ik heb daar een heel simpel antwoord op.

Het ligt aan wat bij jou past.

En dat is het vervelende. Want wat past er bij jou? Waar voel jij je goed bij?

Ik denk dat een heleboel van ons dat in feite niet weten. Dat we niet weten wat ons dient, waar we ons het allerbeste bij voelen. Sterker nog, we zijn zo ‘out of touch’ met onszelf, dat we de oplossingen voor al onze problemen buiten onszelf zoeken. Lukt afvallen niet? Dan helpt het allernieuwste dieet vast wel! Of je moet gewoon je vet laten bevriezen, een maagverkleining of iets anders doen wat nieuw is, wat de redding lijkt voor jou… Allemaal zaken BUITEN JEZELF. Dingen die de buitenkant aanpakken. Dingen die jou moeten redden van je zogenaamd vreselijke lichaam. 

En in dit geval bedoel ik met de buitenkant dus alles wat niet in jouw ziel zit, in jouw geest, in jouw essentie. Jouw binnenwereld bestaat uit gedachten en gevoelens, die leiden tot gedrag. De buitenwereld in dezen is wat je doet, wat je eet en ook je lichaam hoort daarbij. Dat is buitenkant. En dat is altijd het eerste waar men mee aan de slag gaat. Met het deel dat je ziet. Daar moet iets aan veranderen, want dat is niet goed. Alsjeblieft, chirurg, diëtist, doe iets met mij waardoor ik me weer goed voel over mezelf.

Het punt is, dat dat Disney prinsessen gedrag is. Of eigenlijk: sprookjesprinsessengedrag. Het fenomeen dat de hulpeloze prinses om wat voor reden dan ook gered moet worden, en dat er een prins langs moet komen om dat te doen.

In dit geval ben jij de hulpeloze prinses en is het dieet, of het vetbevriezingsbedrijf, of de personal trainer, of de afval goere zoals ik 😉 de prins.

Maar zo werkt het niet. Je mag de verantwoordelijkheid voor jouw gezondheid niet in handen leggen van een prins. Tuurlijk, hij mag helpen, maar het begint bij jou. Bij het nemen van de verantwoordelijkheid over jezelf. Over wat je eet. Over wat je doet. Over hoe je denkt. Over wie je bent. 

Het nieuwe dieet gaat je niet redden. Vet bevriezen is een ingreep aan de buitenkant, evenals een maagverkleining. Het lost dat wat er in de bovenkamer anders moet niet op. 

Ik kan jou niet vertellen wat jij moet doen. Ik kan je informatie geven, ik kan je op weg helpen. Ik kan je terug in contact brengen met jezelf, met wie je werkelijk bent, met wat jij nodig hebt. Ik kan een gids zijn. Dat is waar mijn groepsprogramma om draait: jezelf beter leren kennen, zodat je de keuzes kunt maken die goed zijn voor jou. Zodat je niet langer een prinses bent in een torenkamertje, hopend tot er eindelijk eens een prins (lees: dieet, workout-programma, operatie) komt die jou gaat redden.

Neem het heft in eigen hand en kom in contact met de enige persoon die ertoe doet in dit geval: jij zelf.

En ja, dat is moeilijk. Het zuigt soms om niet gewoon een eenvoudige routebeschrijving te hebben. Uitvinden hoe jij werkt, hoe je in elke situatie net anders werkt, teruggeworpen zijn op jezelf, dat is echt vervelend. Geloof me. Het is een weg met ups en downs, en af en toe een verkeerde afslag. Maar het is wel de enige weg. Die prins kán jou helemaal niet redden. De enige die dat kan, ben je zelf.

Waardeer jezelf meer

Als je me al een tijdje volgt, weet je dat ik afvallen (eigenlijk simpelweg goed voor jezelf zorgen, waarbij afvallen een bijkomstigheid is als je dat ‘nodig’ hebt) aanvlieg vanuit liefde voor jezelf en je lichaam. Je wilt van binnenuit veranderen en niet alleen maar zitten op het stukje ‘gedrag’, omdat dat niet alleen een tijdelijk lapmiddel is, maar ook nog eens heel veel moeite kost. 

Maar hoe ondersteun je nu dat interne proces (dat je kunt beginnen met de gratis meditatie bij aflevering 1 van de podcast, overigens) met actie? Want alleen actie brengt je er niet, maar alleen maar intern werk kan je rusteloos maken.

En met je gedrag kun je dat interne werk een flinke boost geven. Die twee sporen, tegelijkertijd aangepakt, kunnen je snel daar brengen waar je wilt zijn.

Door jezelf te laten weten dat je jezelf waardevol vindt, door keuzes te maken die GOED zijn voor je lichaam, door anders om te gaan met jezelf, kun je enorm veel teweeg brengen. Denk hierbij bijvoorbeeld aan voeding: hoe kun je middels je voeding aan je lichaam laten weten dat je het waardevol vindt? Een bak yoghurt met havermout en noten geeft een ander signaal aan je lichaam dan een zak chips die je tussen neus en lippen door wegwerkt…

En hetzelfde geldt voor rust nemen. Doe je dat pas wanneer je echt bijna omvalt van uitputting, of is het iets dat je jezelf geeft op structurele basis, omdat je weet hoeveel beter je jezelf voelt wanneer je voldoende ontspant?

Voor de meeste vrouwen is het idee om tijd en energie aan zichzelf te spenderen al waanzinnig (lees: buitengewoon ongewoon), laat staan dat geld aan zichzelf uitgeven. 

Daarnaast is het ‘iets doen voor jezelf’ heel vaak gekleurd vanuit ‘moeten’, en vaak meer geworteld in externe validatie (wat zullen de buren zeggen, hoe reageert mijn schoonmoeder als het hier stoffig is, ik durf de deur niet uit zonder make-up) dan op het jezelf écht gunnen omdat je dat doet en jezelf waardevol vindt. 

Wat nu als je dat eens verandert? Als je dingen gaat aanvliegen omdat JIJ ervan geniet en er blij van wordt? Dan wordt zelfs douchen al een liefdevolle handeling! 

En het mooie is: je hoeft niet enorm veel tijd te spenderen, geld uit te geven of energie erin te steken. Als je in het hier en nu bent, kunt genieten zonder de zorgen over morgen en de bagage uit het verleden, dan heb je al een flinke stap gemaakt. 

Neem dus die tijd voor jezelf, gun jezelf die energie (ook de monetaire energie) en laat jezelf zien dat je waardevol bent. Want dat ben je. 

Luister snel de podcast bij dit blog!

Slaap je slank

Nee, er is niet een truukje dat zorgt dat je van de ene op de andere dag, in je slaap, ineens superslank bent, maar kan jouw afvalproces wel op verschillende manieren ondersteunen.

Hormonaal gebeurt er vanalles als je slaapt. Er worden hormonen aangemaakt, je lichaam herstelt je cellen waardoor de receptiviteit voor verschillende hormonen wordt beïnvloed en dankzij je nachtrust krijg je energie om de uitdagingen van de dag weer aan te kunnen. Dit alles wordt verstoord wanneer je te weinig slaapt, waardoor afvallen een behoorlijke uitdaging kan zijn. Een slechte nachtrust kan bijvoorbeeld zorgen voor verminderde insuline-gevoeligheid en ook de receptie van ghreline en leptine kunnen verstoord raken, waardoor je meer honger krijgt (ghreline) of niet goed merkt wanneer je vol zit (leptine). 

Je merkt dat dit een op een samenhangt met jouw afvallen: een goede nachtrust ondersteunt je in het gemak waarmee je je keuzes kunt maken, zowel mentaal als fysiek.

Hoe kun je jezelf nu helpen beter te slapen?

Zorg in ieder geval voor een vaste routine, liefst zonder schermen en te veel prikkels, en ga op tijd naar bed. Ja, een open deur, maar een waarheid als een koe 😉

Ook stimulerende voedingsmiddelen zoals koffie, chocolade en fruit (vitamine C) kun je beter laten staan vanaf een bepaald tijdstip van je dag.

Zorg dat je overdag lekker beweegt en gezond eet, en hou je stresslevels zo laag mogelijk.

Melatonine, het slaap-hormoon, houdt van duisternis. Wil je wel iets van licht op je kamer, beperk het tot een minimum en plaats de lichtbron zo laag mogelijk.

Meditaties, muziek (528 Hz) en white noise kunnen je helpen in slaap te vallen.

Een druppel lavendel-olie doet voor veel mensen wonderen voor de slaap (ik slaap zelfs bij volle maan goed dankzij die olie)

Als je meer ondersteuning nodig hebt, is het Morning Magic Slaappakket wellicht een uitkomst voor je: met oefeningen om de rust te vinden en de slaapstress los te laten, kun je jezelf liefdevol trainen om goed te slapen.

 Luister de podcast van deze week om meer te horen over hoe slaap je helpt bij het afvallen.

Weltrusten!

Moeten, willen, toestaan

Bij afvallen komt vaak een boel ‘moet’ en ‘wil’ kijken.

Ik wil minder wegen, dus ik moet minder eten.

Ik wil er goed uitzien, dus ik moet buikspieroefeningen doen.

Ik wil dit, ik moet dat.

Ik wil dat niet, en ik moet dat niet…

De energie hierachter is echter heel beklemmend en beperkend. Je zet jezelf vast en je verliest de vrijheid om te kiezen – voor een andere, betere manier om het zelfde te bereiken, of om in te zien dat het anders mag en kan. Je pint jezelf vast, legt druk op jezelf en… Daar reageren zowel je lichaam als je monkey brain niet goed op – en het universum evenmin.

In feite creëer je door te werken vanuit ‘moeten’ en ‘willen’ een muur om je heen – een muur die ervoor zorgt dat dat wat je wilt bereiken, niet meer bij je kan komen. Wat je achterna zit, zal van je wegrennen. 

Wat je ‘moet’, vult je met afkeer. 

Het komt niet uit je hart, niet uit een plaats van liefde.

Werken vanuit deze plaats heeft een averechts effect op wat je manifesteert.

Ook het universum reageert erop: als jij een energie hebt van ‘ik wil dit’, dan zend je uit dat het niet zo is. Dat het nog moet gebeuren. En dan zit je vast op die plaats waar het niet waar is, en niet zal gebeuren…

Maar wat dan?

Niks doen en blind vertrouwen?

Niet helemaal. Je mag natuurlijk dromen, een doel hebben, en je zult zeker iets moeten doen om de huidige status quo te veranderen, want als je doorgaat op de manier die jou tot dit punt bracht, krijg je nog meer van waar je nu bent. En als je al een poos bezig bent met niet goed genoeg voor jezelf zorgen, waardoor overgewicht is ontstaan (of ondergewicht, dat kan ook!), dan zul je daar meer van scheppen als je niets verandert.

Maar het vertrekpunt is heel anders wanneer je je opens telt. Wanneer je gaat toestaan. Wanneer je vertrekt vanuit liefde. Vanuit vertrouwen. Dan jaag je niets meer weg, maar nodig je uit. Dan maak je keuzes met (de juiste) kracht als basis, niet meer vanuit frustratie (waarmee je nog meer frustratie zaait)

Loslaten is in dit geval niet ‘gaan liggen en wachten’, maar de druk van de ketel halen. Toestaan, in plaats van duwen, trekken, vastbijten en aaaaargh.

Wil je hier meer over horen? Luister naar de podcast van deze week! 

Die wonderlijke machine die het lichaam heet

We mopperen vaak op ons lijf en ons brein. Als je ziek bent, iets niet kunt, pijn hebt, je monkey brain weer eens roet in het eten gooit en jou manipuleert tot… tja… overleven! 

Want uiteindelijk is dat waar het allemaal op neerkomt. Jouw lichaam en jouw brein dienen jou – op hun eigen manier. Ze zijn allebei volledig ingesteld om jou ten dienste te staan. Echt waar. Alles wat jouw lichaam en je brein voor je doen, doen ze vóór jou. Om je te ondersteunen, te helpen, te beschermen, enzovoort.

Het enige probleem is dat ze dat vaak doen op een ‘oer-manier’ die jou vaak op andere vlakken weer totaal niet dient. Als je wilt afvallen, is het echt niet fijn dat je monkey brain je steeds weer naar je oude gewoontes trekt en verleidt tot koekjes bij de koffie of het overslaan van je work-out, of zelfs terugtrekt naar negatieve gedachten over jezelf.

En als je net kunt ontspannen, is het echt niet chill dat je lichaam dan meteen ‘BAM’ platwalst met een verkoudheid of griep. 

Dat voelt allemaal alsof je wordt tegengewerkt door je lichaam, terwijl dat in feite dus niet zo is. Jouw lichaam (en jouw brein) zijn fantastisch. Niets gebeurt om jou tegen te werken. Alles heeft een doel, een doel dat jou uiteindelijk beter uit de strijd laat komen. 

Maar zoals het brein een ‘drama-queen’ kan zijn, zo kan het lijf ook wel eens overdrijven. Of je vasthouden in ‘hanging healing’, waardoor je symptomen maar niet beter worden of verdwijnen. Je prefrontale cortex weet dan dat alles goed is, maar je lijf blijft hangen in het stukje ‘Gevaar! Niet goed!’ waardoor je niet uit je ziekte/ongemak komt.

Wat doe je daar nu tegen?

1. Bewustzijn

Allereerst is het dus goed om te beseffen dat je lichaam niets anders wil dan jou ondersteunen.

2. Dankbaarheid

De volgende stap is dankbaar zijn voor al die steun, en vervolgens kiezen hoe JIJ verder wilt. Hoe je je lichaam kunt helpen om die ondersteuning te staken, om zich weer goed te voelen, om het conflict te stoppen en ook die ‘hanging healing’ los te laten. 

3. Stress eraf halen: echte healing in gaan

Een groot deel hiervan kun je zelf. Door niet langer te denken ‘Ik ben kapot! Mijn lijf werkt me tegen! Het is niet eerlijk!’ geef je jezelf al zoveel verlichting dat je problematiek zal verminderen. Voor het stuk dat je niet zelf kunt aanpakken, is het wellicht fijn om hulp in te schakelen. Dat kun je bijvoorbeeld doen door met mij te gaan werken (info@morningmagic.live) of door je aan te melden voor een van de gratis coachingsdagen, die ik elke maand organiseer. Hieronder vind je een overzicht van de komende thema’s.

Do 24 maart – Gewicht
(je kunt je HIER inschrijven voor die dag)

Do 21 april – Rugpijn

Do 19 mei – Nek- en schouderpijn

Do 23 juni – Huidaandoeningen

Do 7 juli – Blaasproblemen

Do 25 aug – Gewicht

Stop met het boos zijn op je lijf, stop met wanhopen en wantrouwen. Start met vertrouwen op je lichaam, op de waanzinnige kracht die in je lijf verscholen zit en die je mag gaan hanteren. Het is fenomenaal wat een lichaam kan. Geef jezelf die ruimte.

You got this.

Terug naar je kern

We weten allemaal dat stress vervelend is. En dat het grotendeels een fysieke reactie is op wat je in je hoofd meemaakt – want jouw interpretaties rondom alles wat om je heen of met je gebeurt, zorgen ervoor dat je emoties ervaart en al dan niet gestresst wordt. De een blijft kalm als er een ongeluk gebeurt, de ander wordt misselijk, bevriest of rent het liefst heel hard weg. Hoe dat komt, is voor nu niet van belang. Wat wel belangrijk is, is dat onze interpretatie dus verantwoordelijk is voor het al dan niet ervaren van stress, met de bijbehorende ‘release’ van stresshormonen. 

Zodra dat gebeurt, zit de stress niet meer alleen in je gedachten en je interpretatie, maar ook in je lichaam. 

Daarom kun je vlinders (of slangen) in je buik voelen, daar komt onrust vandaan, daar komt het ‘met stomheid geslagen zijn’ vandaan. Het is een oer-reactie in je reptielenbrein.

Ons analytische brein neemt het vaak redelijk snel over – in het geval van een ongeluk kun je vaak snel redeneren dat je 112 kunt bellen en dat je wellicht gaat helpen – maar dat betekent niet dat het lichaam meteen van de stress af is. Vaak moet je je lichaam een handje helpen.

Normaal gesproken ben ik altijd van ‘van binnen naar buiten’. Eerst van binnen de rust vinden en dan komt het vanzelf ook in je lijf wel goed. 

Je kunt ook van buiten naar binnen werken, dus eerst je lichaam kalmeren waardoor jij rustiger wordt, of zelfs je lichaam kalmer maken wanneer je hoofd dat al is, maar je lijf nog niet. Stress versterkt stress, evenals rust rust versterkt. 

4 manieren om terug te komen naar je kern wanneer stress je lijkt over te nemen.

Ik heb daarvoor vier methoden op een rijtje gezet in aflevering 84 van de podcast: terug naar je kern. Wil je de 4 methoden als PDF? Download ze hier gratis!

Voor de podcast verwijs ik je graag naar deze pagina.

Voor vragen en opmerkingen kun je altijd contact opnemen via het contactformulier op deze site of via Social Media.

Heb een heerlijke dag enneh… Ook als je geen stress hebt, is het fijn om te aarden, te ademen, lief te zijn voor jezelf en jezelf de juiste vragen te stellen.

3 supersmoezen (die je door mag prikken)

In het blog van vandaag bespreek ik 3 supersmoezen die bijna iedereen die met afvallen wil gaan beginnen/bezig is wel gebruikt heeft. Wat willen ze eigenlijk zeggen en… Hoe versla je ze? 

1. Ik heb het nu te druk om te werken aan afvallen

Een heerlijke smoes. Ik hoor ‘m zo vaak! Wat je eigenlijk hiermee zegt, is dat jij dus niet een prioriteit voor jezelf bent. En je zult dat ook niet worden, ook niet als je zogenaamd tijd zou hebben. Je hebt namelijk nooit tijd, er is altijd wel iets. Zolang je jezelf buiten de top 3 van prioriteiten zet, ga je er niet komen, want die gewoonte, om andere dingen voor te laten gaan, die duurt voort.

Is dat echt hoe je het wilt?

Als je nu geen tijd maakt voor je gezondheid, zal jouw gezondheid later jouw tijd opeisen. Als je andere dingen belangrijk blijft vinden, dan zal je op een gegeven moment gedwongen worden om te kiezen – als je ‘rock bottom’ raakt. 

Als je deze smoes blijft gebruiken, waar ben je dan over een jaar qua lijf en gezondheid? Of over 10 jaar?

Begin dus met jezelf een prioriteit maken. Al is het maar met 1 activiteit per dag, of met een paar keer in de week een uur, bijvoorbeeld. 

Nieuwe vraag: Wat kan ik nu het allerbeste doen voor mezelf?

2. Ik heb stress, last van spanning, dus het gaat nu niet

Hij lijkt een beetje op de vorige smoes, maar deze komt vaak op het moment dat je al begonnen bent. Je staat jezelf toe terug te schieten in een oud patroon, een patroon dat je eigenlijk achter je wilt laten. Het lijkt nu alsof het makkelijker is om toe te geven aan het oude patroon, maar om daarna weer terug te gaan naar het nieuwe pad dat je aan het uitslijten bent, is nog moeilijker. Je wisselt nu resultaat op de langere termijn in voor een ‘quick fix’ die je meerdere stappen achteruit zet.

Bovendien ben je nu jouw macht aan het weggeven: je laat jouw geluk en gevoelens, en bovenal je acties, afhangen van je omgeving. Als je daarvoor kiest, dan blijf je voor altijd een speelbal van wat er met je gebeurt. Blijf je slachtoffer.

En je blijft vastzitten in de stress-cyclus, want slecht eten geeft meer stress in je lichaam en zorgt ervoor dat je ook weer stress krijgt omdat je achteraf spijt hebt van je keuze.

Begin met de fysieke stress op te lossen door gewoon een paar keer diep adem te halen, met je voeten op de grond, en tijdens die ademhalingen de stress door de vloer naar de aarde te sturen. 

Nieuwe vraag: Wat heb ik nu eigenlijk nodig in plaats van eten?

3. Ik heb m’n dag nu toch al verpest, dus laat maar…

Je bent nu, nog erger dan bij de vorige smoes, een slachtoffer van je omstandigheden. Je bent van het paard gevallen en je blijft nu gewoon maar liggen. Het heeft geen zin meer, je bent verslagen, het komt niet meer goed.

Nog even los van of het waar is dat je iets ‘verkeerd’ hebt gedaan… Je hebt een tegenslag gehad. De ‘tegenstander’ heeft gescoord. Maar waar is het makkelijker om van terug te komen, van min 1 of van min 16?

Wat als je ‘misstap’ precies was wat je lichaam op dat moment nodig had, om wat voor reden dan ook? Is het dan een ‘verkeerde’ keuze geweest, of ben je juist trouw gebleven aan je lichaam?

Is er eigenlijk een grens tussen goed en niet goed, en waar ligt die dan precies?

Ook in deze smoes speelt het negatieve effect van stress behoorlijk mee: jouw oordeel over jezelf kan zorgen dat je nog dieper wegzinkt in het ‘ik ben niet goed genoeg, het is zinloos’ en in de moeite om af te vallen/gezonde keuzes te maken. En het suikerspinnenweb kan ook tegenwerken: dat het eten van suikers leidt tot het meer willen eten van suikers. Luister daarvoor naar aflevering 29 van de podcast.

Hoe ga je hiermee om? Begin met aanvaarden dat het is gebeurt, en dat niets betekenis heeft behalve de betekenis die jij er zelf aan geeft. Vergeef jezelf en vervolgens is het zand erover, en met frisse moed beginnen.

Nieuwe vraag: Hoe vul ik de rest van mijn dag liefdevol in qua voeding en zorgen voor mezelf?

Wil je de podcast luisteren, klik dan hier

Inschrijven voor de Health&Body Boost (14 t/m 18 maart 2022)

Inschrijven voor Morning Magic Health&Body

Midset, actie en kennis: een recept voor succes

Afvallen is veelzijdig. Er is zoveel meer voor nodig dan het oude devies van ‘minder eten, meer bewegen’. Ik kan er persoonlijk jeuk van krijgen als mensen dat zeggen – want als dat voldoende was, dan was nu niet 70% van de mensen (te) zwaar.

Wat komt er nu allemaal bij kijken? En hoe geven we dat wat structuur?

Ik ga altijd graag uit van het Be Do Have model, oftewel: wie moet ik zijn, om te doen wat ik moet doen, om te krijgen wat ik hebben wil?

(De meeste mensen werken andersom, daarover maakte ik al eens podcasts, aflevering 4 en 38 bijvoorbeeld)

Hoe ik het zie?

ZIJN: machtige mindset & ziel

DOEN: Krachtige keuzes & gewoonten

HEBBEN: Prachtige persoon & resultaat

Je wilt het liefste werken vanuit het zijn. Zijn leidt tot doen. Als je een bepaald persoon BENT, is het heel erg makkelijk om de dingen te DOEN die zo’n persoon doet. Als je een roker bent, is het vreselijk makkelijk om te roken. Als je geen roker bent, zul je niet op een ochtend wakker worden en denken: ‘kom, ik steek er eentje op’. Het gevecht om te doen wat je ‘moet’ doen, komt vaak voort uit het feit dat je nog niet degene bent die je moet zijn om dat te doen. Daar komen stress, strijd en struggle vandaan.

Zodra je de dingen doet die jou dienen, komt eindelijk dat resultaat in zicht. Dat hebben van dat lichaam dat je wilt, het hebben van die presence, die uitstraling, dat lichaam. Onder dit kopje valt ook de kennis die je hebt over jezelf: vaar je goed op koolhydraten? Liever vegetarisch? Tel je calorieën of hou je het gewoon bij een vrij strak plan van zoveel eetmomenten op een dag?

Deze drie-eenheid van zijn, doen en hebben vormt de basis van jouw succes.

Maar wat nu als je het ‘zijn’ mist?

Dan stop de cyclus nooit. Dan blijf je eeuwig slaaf van je brein en je lichaam, dan blijf je bezig. Het is nooit goed genoeg, afvallen blijft een gevecht en je komt nooit ‘thuis’ in jezelf. De rust en alignment die je denkt te vinden in je kennis en je acties, die vind je niet. Ze komen namelijk voort uit wie je BENT.

Wat nu als je merkt dat daar ‘het probleem’ zit? Dat je niet die machtige mindset kunt aannemen en dat je de alignment met je ziel mist?

Een eerste stap daarin kan zijn om stil te worden. Gewoon eens te zijn met jezelf. Mediteren. Of wandelen. Al die gedachten (het gekrijs) van je monkey brain even uitschakelen en toestaan dat jouw ware, hogere zelf weer hoorbaar is.

En als je het ‘doen’ mist?

Dan weet je alles. Je hebt alle kennis in huis, je weet meer dan genoeg en je hebt zelfs de ‘toolbox’ die je nodig hebt om te veranderen… Maar je komt niet in beweging. Je begint niet, de acties blijven uit en dus blijft ook de verandering uit.

Je zit vast.

Als jij het gevoel hebt dat dat bij jou aan de hand is, dat je alles wel weet maar dat het gewoon niet lukt om in beweging te komen, begin dan eens met een heeeeeeeel klein dingetje. Een kleine, simpele tweak die je makkelijk kunt maken. Het eerste kleine dominosteentje dat de rest zal laten omvallen.

Denk nog niet na over de rest, maar ga eerst aan de slag met dat ene dingetje. Dat is alles. De rest is van later zorg, eerst kijken wat er NU te doen valt.

Wat als je het ‘hebben’ mist?

Dan weet je eigenlijk niet wat je nou moet veranderen. Je weet vaag van gezond eten, van goede keuzes maken, maar je weet niet wat dat betekent voor jou, persoonlijk. Je bent wanhopig aan het schieten met hagel, in de hoop dat iets werkt. Rent het ene dieet achter na, dan het andere. Geeft je geld uit aan shakes en sportschoolabonnementen waar je niet genoeg mee doet. Je probeert en probeert en probeert, je komt er maar niet. Je mist de kennis.

Zonder die kennis kun je niet tot resultaat komen. Dat mooie, gezonde lijf waar je zo van droomt, dat komt maar niet binnen bereik. Je blijft verlangen naar iets wat buiten jou ligt, en de frustratie tiert welig.

Wat moet je nu doen als je denkt dat je de kennis simpelweg niet in huis hebt?

Keer terug naar jezelf. Kijk eens terug naar wat er wel werkte, maar bovenal naar waar jij je prettig bij voelt! En dan bedoel ik niet het prettig dat wordt veroorzaakt door onder te duiken met een stuk chocolade, maar het echte prettig. Welke voeding maakt je LICHAAM blij? Welke activiteiten voelen goed voor jou? Wat kun je beter laten omdat je je er niet prettig bij voelt?

Je kent jezelf het beste. Sta eens open voor de wijsheid die je lichaam je te vertellen heeft.

Als je hier meer mee wilt doen, doe dan mee met de Health&Body Boost, van 14 t/m 18 maart 2022. Helemaal gratis geef je lichaam, brein én ziel de kickstart die je nodig hebt om liefdevol de leiding te nemen over je leven en je lijf.

Schrijf je nu gratis in via https://morningmagic.ck.page/hbbmaart22

De podcast kun je luisteren via Spotify, Apple Podcast, Google Podcast of klik hier.

Ik zie je graag bij de Health&Body Boost!

Liefs, Marieke

Jouw waarde staat los van wat je kunt

Er is een baby geboren. Zo’n mooi, klein, nieuw wezentje met nog een heel leven voor zich, die alle dromen kan waarmaken en die door de wereld liefdevol verwelkomd is, in alle liefde en warmte. 

Er komt iemand dichterbij. Deze pakt het baby’tje op en zegt: ‘Jij bent waardeloos. Je bent een nietsnut, je zult nooit goed genoeg zijn, wat een prul ben jij.’

Wat voel je daarbij?

Zou je die persoon door elkaar willen rammelen, willen schreeuwen: ‘Nee!! Niet waar, hou op!’

De baby snel overnemen en vertellen dat er helemaal niets waar was van wat die ander zei, en de kleine vooral heel veel liefde geven?

Ik wel, in ieder geval. En ik vermoed dat jij een soortgelijke reactie zult hebben gehad.

Laten we even doorspoelen en de camera omdraaien… richting jouzelf.

Jij bent ook begonnen als zo’n lief klein baby’tje. Jij was ook zo’n wonder, de wereld heeft ook jou verwelkomd en liefde gegeven.

En toch… Voel jij je nu waardeloos. Een nietsnut misschien, iemand die nooit goed genoeg is. Een prul.

Wat is er gebeurd? Waarom was je als baby waardevol en nu ineens niet meer?

Ik zal je het antwoord geven. Je bent nog steeds waardevol. Net zoveel als toen.

Je hebt alleen dingen meegemaakt, dingen ervaren, dingen gedacht en geïnterpreteerd. Je hebt fouten gemaakt en er zijn dingen mislukt. En die heb je allemaal gehangen aan jouw waarde als persoon. Je hebt als het ware rond die prachtige persoon die je bent, die waardevolle, schitterende ziel die straalt van het helderste licht, een hele reeks aan oordelen opgeplakt. Zie het als een berg post-its, verklaringen van ‘niet goed genoeg’, of als de windsels van eenmummie. 

Je hebt het doosje ‘waardevol zijn’ opengesteld voor oordelen over dingen die je hebt GEDAAN in plaats van dingen die je werkelijk BENT.

En dat doet vrijwel iedereen. We hangen onze waarde op aan onze prestaties, ons gewicht, ons uiterlijk, aan hoe vriendelijk we zijn, hoe goed we dingen kunnen… 

De doe-dingen en de kun-dingen; die prestaties, die uiterlijkheden, al dat soort zaken, hebben allemaal een strategie als basis. Of jij slaagt in je opzet, hangt af van de strategie en van jouw vaardigheid om die strategie te volgen. Allebei hebben ze niets te maken met jouw waarde als persoon.

Als je een pen wilt oppakken met je oor, dan is dat niet bepaald een goede strategie. Die strategie zegt helemaal niets over jouw waarde.

Een gemiddeld kind van vier hoef je niet te vragen hoe je de vierkantswortel van 144 uitrekent, want dat kind heeft simpelweg die vaardigheid nog niet. Dat maakt dat kind in niets minder waardevol, want het een heeft niets met het ander te maken. 

Of jij waardevol bent, hangt helemaal niet af van goed kunnen rekenen, goed kunnen zingen, 65 kilo wegen of veel of geen sproeten hebben. Dat is hoe ‘we’ collectief denken, maar die gedachte an sich is compleet achterstevoren. Denken dat je niet goed genoeg bent terwijl je simpelweg de verkeerde strategie (en dat doe je niet met opzet!!) hanteerde of dat je de vaardigheid nog niet hebt (we moeten allemaal leren lopen, tandenpoetsen, veters strikken enzovoort), is het personificeren van iets dat niet persoonlijk is. Dat is vaardigheden, uiterlijkheden, prestaties en allerlei andere doe- en kun-dingen in de doos gooien van ‘waardevol zijn’, terwijl ze daar helemaal niet thuishoren.

Koppel ze los.

Stop alles weer in de juiste doos.

En luister de podcast om hier meer over te weten te komen. 

Bij de podcast zit ook een fijne meditatie om de loskoppeling te maken tussen jouw waarde en alle oordelen die daar in de loop van de tijd tussen zijn gekomen. Download ‘m via deze link.

Liefs, Marieke