Shoot, m’n bagage!

Je kent het vast wel, dat je voordat je op reis gaat al dagen bezig bent met je koffer. In eerste instantie rondom wat er allemaal in moet en hoe dat gaat passen, maar bovenal dat je ‘m bij je hebt, dat je niemand in de buurt laat om er illegale sh*t in te stoppen en dat je zorgt dat -ie veilig en wel kan worden ingecheckt. Ik weet niet hoe het bij jou is, maar ook al heb ik een ‘haaaaaaah’ van opluchting zodra die koffer op de rolband is verdwenen, ik ben dan nog zo in hyperfocus op die koffer niet vergeten, dat ik op weg naar de gate regelmatig denk: ‘Aaaah, waar is mijn koffer!’ Om vervolgens na drie seconden paniek pas te denken: ‘Oh ja, die is veilig en wel ingeleverd.’

Of misschien heb je het ook als je je handtas voor een keertje thuis hebt gelaten, of als je een zwaar cadeau voor de jarige hebt gegeven en je ineens denkt: ‘Oh nee, die tas is te licht, waar heb ik… Oh ja…’

Bij tassen, telefoons en cadeaus is het een vrij onschuldig fenomeen.

Maar bij je innerlijke bagage gebeurt dit ook. Je hebt zo lang iets met je mee gezeuld, het is zo verworden met jouw identiteit, met wie je bent, hoe je reageert, en welke keuzes je maakt, dat je lichaam en brein compleet in paniek kunnen schieten wanneer het er niet meer is. Dat voelt niet goed, er mist iets, en je brein heeft dan de neiging om je oude bagage snel weer op te pakken. Want zonder? Ja, dat is gewoon niet natuurlijk.

Ik zie het vaak gebeuren bij clienten. Dan hebben we in een hele mooie sessie een groot stuk bagage losgelaten en je ziet gewoon hoe er een last van hun schouders is gegleden. De energie is compleet anders en de glimlach breder dan ooit. En als ik dan vraag in hoeverre die gebeurtenis nog in de weg zit, en ze daar even over nadenken, is het toch nog een 3 op de schaal van 10. Is er toch nog iets wat ze willen vasthouden, omdat helemaal loslaten echt veel te eng is. Terwijl ze voelen dat die bagage hen niet meer dient, dat het ballast is, een rem, iets wat hen belet om zich helemaal goed en vrij te voelen. Gelukkig komt met een paar goede vragen dat inzicht dan ook bij hen boven en kunnen we echt naar de 1 toe, maar het zette me wel aan het denken.

Welke bagage sleep jij nog mee in je rugzak terwijl je weet dat het je tocht alleen maar zwaarder maakt? Waar houd jij nog aan vast omdat het zo vertrouwd is, terwijl je zonder die ballast veel vrijer zou zijn en veel beter in je vel zou zitten?

Is het tijd om het los te laten? Mag je die zware tas inchecken en weg laten blijven? Mag je die koffer ontdoen van alles wat jou niet langer dient?

Misschien is een sessie bij mij precies wat je nodig hebt. Ik kan je helpen die oude shizzle los te laten, om lichter te worden, om weer terug te komen bij die gelukkige versie van jezelf. In een Neuro Somatic Release sessie werk ik een op een met jou en leid ik je door het proces dat al vele mensen heeft geholpen om die last van hun schouders te laten glijden. Ben je er klaar voor? Klik op de link in de bio of stuur me een berichtje om een afspraak te maken.

Ik help je met liefde.